Wraz z rozwojem technologicznym coraz istotniejsza staje się komunikacja pomiędzy urządzeniami a infrastrukturą IT. W dobie postępującej automatyzacji rośnie potrzeba rozwoju sieci w przemyśle.
Fabryki, kopalnie i oczyszczalnie ścieków to tylko niektóre środowiska tworzące trudne warunki dla kabli i urządzeń. W przestrzeni przemysłowej elementy sieci są narażone na wiele negatywnych czynników, potrzeba zatem aby przewody cechowały się niezawodnością transmisji, a także wysoką wytrzymałością i kompatybilnością elektromagnetyczną. Aby przesył danych był możliwy niezbędne jest specjalne okablowanie, które sprosta trudnym warunkom środowiskowym. Dlatego tak bardzo istotny jest odpowiedni dobór elementów sieci, oraz sposób jej prowadzenia.
W środowiskach przemysłowych w zależności od ich specyfikacji, kable mogą być narażone między innymi na wpływ substancji chemicznych, promieniowanie ultrafioletowe (UV), wilgoć, uszkodzenia mechaniczne i ekstremalne temperatury.
Główne zagrożenia środowiskowe w obiektach przemysłowych
Czynniki mechaniczne mają negatywny wpływ na infrastrukturę sieci. Występują przede wszystkim w gałęziach przemysłu zajmujących się wydobyciem i przetwarzaniem surowców i materiałów. W zależności od charakterystyki procesów przemysłowych, okablowanie i urządzenia mogą być narażone na uderzenia, zgniatanie, rozciąganie, skręcanie i wibracje. Uwzględniając rodzaj czynników mechanicznych, należy stosować specjalne rozwiązania gwarantujące zwiększoną odporność.
Zagrożenia chemiczne występują między innymi w przemyśle chemicznym, przetwarzania materiałów, farmakologicznym i spożywczym. Związane są z występowaniem substancji mogących wchodzić w reakcje ze stosowanymi materiałami, doprowadzając do skrócenia żywotności oraz utraty parametrów komponentów sieci. Podczas projektowania sieci należy dokonać dokładnej analizy funkcjonowania danego obiektu. Uwzględniając procesy przemysłowe należy zwrócić uwagę nie tylko na bezpośredni kontakt urządzeń z chemikaliami ale również na wydzielające się opary. Niezbędne jest również sprawdzenie sposobów utrzymania i konserwacji sprzętu w danym miejscu. Na przykład w fabrykach produkujących żywność i lekarstwa muszą być spełnione bardzo restrykcyjne wymogi dotyczące sterylności, których utrzymanie wymaga stosowania silnie żrących chemikaliów.
Działanie pola elektromagnetycznego jest szczególnie niekorzystne dla prawidłowej pracy instalacji niskoprądowych. Indukowane pole wokół urządzeń elektrycznych dużej mocy oraz linii elektroenergetycznych zaburza komunikację pomiędzy urządzeniami, doprowadzając do znacznego spadku, bądź zupełnej utraty transmisji danych. Zagrożenia związane z oddziaływaniem pól elektromagnetycznych występują niemal w każdym sektorze przemysłu. Zminimalizowanie towarzyszących im skutków wymaga odpowiedniego prowadzenia instalacji oraz stosowania komponentów ekranowanych.
Wnikanie ciał stałych i cieczy może być przyczyną awarii urządzeń i szybszej degradacji elementów sieci. Przedostawanie się pyłów wewnątrz obudowy urządzeń znacznie ogranicza przepływ powietrza, co skutkuje ryzykiem przegrzania. Ze względu na właściwości przewodzące, kontakt instalacji z wodą może doprowadzić do trwałych uszkodzeń. W zależności od stopnia wnikania należy dobrać odpowiednią ochronę IP zgodnie z normą PN-92/E-08106.
Podczas projektowania sieci dużym wyzwaniem jest dokładna klasyfikacja stopnia występujących zagrożeń związanych z czynnikami środowiskowymi. Brak możliwości przeprowadzenia pomiarów określających rzeczywiste warunki skutkuje koniecznością opierania się wyłącznie na wstępnych założeniach i wiedzy a priori. W związku z tym projektant sieci przemysłowych musi posiadać umiejętności i doświadczenia nie tylko z zakresu teletechniki, lecz również procesów przemysłowych. Przydatnym narzędziem ułatwiającym scharakteryzowanie danego środowiska jest norma ISO/IEC 11801 zawierająca system klasyfikacji MICE.